Désolé, cet article est seulement disponible en Polski, English et Русский. Pour le confort de l’utilisateur, le contenu est affiché ci-dessous dans la langue par défaut du site. Vous pouvez cliquer l’un des liens pour changer la langue du site en une autre langue disponible.

Należy do najwybitniejszych postaci polskich benedyktynek. Wbrew woli ojca postanowiła poświęcić się życiu zakonnemu i w 1578 roku wstąpiła do klasztoru chełmińskich benedyktynek, a w 1579 roku po złożeniu ślubów została wybrana ksienią. Była silną osobowością, ale dobrą organizatorką i administratorką. Wprowadziła wówczas nową regułę, zmieniając średniowieczną regułę zakonu benedyktyńskiego, z kontemplacyjnej na nauczającą, zatwierdzona w Rzymie w 1605 r. Od tego czasu wszystkie klasztory benedyktynek w Polsce stanowić miały kongregację pod przewodnictwem ksieni chełmińskiej. Jej zasługą jest odnowienie nie tylko zakonów w Chełmnie i Toruniu, ale również na terenie całej Polski m.in. w Żarnowcu, Jarosławiu, Sandomierzu, Sierpcu i Poznaniu. Natomiast w Poznaniu dodatkowo powołano Seminarium Duchowne, które kształciło przyszłych kapelanów klasztornych. Przy wszystkich klasztorach benedyktyńskich funkcjonowały szkoły, których głównym celem było wychowanie i kształcenie dziewcząt bogatego mieszczaństwa i średniej szlachty. Jednak ważnym elementem wprowadzonym przez Mortęską była również edukacja samych sióstr zakonnych, polegająca przede wszystkim na nauce czytania i pisania po polsku oraz łacinie.
Magdalena Mortęska zmarła 15 lutego 1631 roku i pochowana została w kościele klasztornym w Chełmnie pod głównym ołtarzem.