Walenty, Walentyn – imię męskie pochodzenia łacińskiego, które wywodzi się od przydomka Valentinus, utworzonego od łac. valens – „mocny, silny, zdrowy“. Imię to było notowane w Polsce od XIII w. w formie Valentinus, natomiast w formie Walenty i Walentyn – od XV w. (zapis formy Walentyn jest o niemal 30 lat późniejszy, niż formy Walenty).
Staropolskie zdrobnienia: Wal, Walak, Walczek, Walek, Walesz, Walisz, Walko, Walkosz.
„Bodaj cię św. Walentego niemoc popadła!“
„Dzisiaj po Walentym, kto nie kocha ten przeklęty“
„Gdy na św. Walenty mróz, chowaj sanie,
szykuj wóz“
„Gdy na św. Walek deszcze, mrozy wrócą jeszcze“
„Gdy na święty Walenty deszcze,
mrozy ruszą jeszcze“
„Gdy w św. Walek deszcz pada,
drugą zimę zapowiada“
„Jak Walenty nie poleje,
to na wiosnę masz nadzieję“
„Każdy Walenty ma swoje wykręty“
„Na św. Walentego bywa zwykle mróz niczego,
ale jak Walek się rozdeszcze,
pewne mrozy wrócą jeszcze“
„Św. Walek tych powali, co patronem go nie znali“
„Św. Walenty, gdy odmrozi pięty,
na wyżywienie sprzedawaj sprzęty“
„Święty Walenty rad odmrozi pięty“
„Święty Walenty bywa nieugięty“
“ Walek czubił Maćka, Maciek czubi Walka“
Spersonalizowany mapping wyświetlany będzie na frontowej ścianie ratusza miejskiego (Rynek 28) w dniach 13-14 lutego ...›