Jerzy Kałdowski

Leider ist der Eintrag nur auf Polski verfügbar. Der Inhalt wird unten in einer verfügbaren Sprache angezeigt. Klicken Sie auf den Link, um die aktuelle Sprache zu ändern.

Historyk – mediewista, założyciel i pierwszy dyrektor Muzeum Ziemi Chełmińskiej, autor wielu opracowań historycznych, muzyk, organista oraz kompozytor.

jerzy-kaldowski

Urodził się 4 lutego 1931 roku w Chełmnie.
Maturę zdał w 1956 roku, a w latach 1964–1969 studiował na wydziale humanistycznym UMK w Toruniu (historia – mediewistyka).
Tradycje muzyczne wyniósł z  domu rodzinnego. Przez wiele lat był organistą w kościele gimnazjalnym, św. Józefa i garnizonowym. Prowadził chór męski przy parafii św. Józefa, na bazie którego powstał obecny Chorus Culmensis.
We wczesnej młodości doznał represji stalinowskich. Był osadzony w więzieniach w Chełmnie, Bydgoszczy i Koronowie oraz w kamieniołomach  w Piechcinie w pobliżu Inowrocławia.
Działał w Polskim Towarzystwie Archeologicznym i Numizmatycznym. Był współzałożycielem Chełmińskiego Towarzystwa Kultury oraz członkiem  Towarzystwa Naukowego w Toruniu.
Już w latach 50 – tych rozpoczął starania o utworzenie placówki muzealnej w Chełmnie. Po reformie administracyjnej Polski w 1975 roku wystąpił z inicjatywą przeznaczenia na potrzeby rozwijającego się muzeum całego Ratusza. Po wielu staraniach oficjalne otwarcie Muzeum Ziemi Chełmińskiej odbyło się 28 grudnia  1983 roku – w rocznicę 750- lecia nadania praw miejskich Chełmnu. Jerzy Kałdowski został jego pierwszym dyrektorem.
Był społecznym opiekunem zabytków oraz przewodnikiem turystyczno – krajoznawczym.

Wiele starań poczynił także w dziele utrwalania pamięci o mieszkańcach Chełmna. Z jego inicjatywy powstały tablice pamiątkowe m.in.: Antoniego Piotrowicza, Ignacego Danielewskiego, Braci Raszejów, ofiar stalinizmu oraz Pomnika Niepodległości. 
Był autorem licznych publikacji, opracowań historycznych, biografii, referatów, wierszy, pieśni patriotycznych, wojskowych, religijnych oraz widowiska słowno – muzycznego. Najważniejszą jego publikacją była monografia „Ratusz w Chełmnie”, wydana przez Toruńskie Towarzystwo Naukowe w 1984 r.

Swoją pasją historyczną i miłością do Chełmna zaraził kolejne pokolenie muzealników, którzy kontynuują jego dzieło.

Za swą działalność został odznaczony m.in. Srebrną Odznaką Społecznego Opiekuna Zabytków, Złotą Odznaką Zasłużony Działacz Kultury, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Odznaką Członka Honorowego Związku Kadetów II Rzeczypospolitej oraz Orderem Męczeństwa i Zwycięstwa. 
W 2003 roku – z okazji 770 – lecia nadania praw miejskich Chełmnu  uhonorowany został wyróżnieniem „Za zasługi dla społeczeństwa i miasta Chełmna”.
Natomiast dnia 15 stycznia 2009 roku obchodził jubileusz 60 – lecia  pracy organistowskiej.

Zmarł 6 marca 2011 roku w Świeciu. Pochowany został w grobowcu rodzinnym w Chełmnie.

Opracowanie – Muzeum Ziemi Chełmińskiej